نا امنی غذایی و برخی عوامل اجتماعی اقتصادی مؤثر در زنان مبتلا به سندروم متابولیک

چکیده زمینه و هدف: نا اَمنی غذایی به عنوان فراهمی‌محدود غذای کافی در همه اوقات برای یک زندگی فعال تعریف می‌شود. هدف این مطالعه بررسی وضعیت نا اَمنی غذایی و برخی عوامل اجتماعی اقتصادی در زنان مبتلا به سندروم متابولیک بود. روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی 130 زن 60-30 ساله مبتلا به سندروم متابولیک مراجعه کننده به درمانگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1390 انجام شد. مشخصات عمومی ‌و وضعیت نا امنی غذایی به ترتیب با استفاده از پرسش‌نامه‌های عمومی ‌و امنیت غذایی خانوار 18 گویه‌ای سازمان کشاورزی ایالت متحده آمریکا بررسی شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری مجذور کای ، تست تی و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میزان شیوع نا اَمنی غذایی در جمعیت مورد مطالعه 2/69 درصد بود. رگرسیون لجستیک نشان داد متغیر های مستقل نهایی مؤثر بر نا امنی غذایی در زنان مبتلا به سندروم متابولیک؛ سطح اقتصادی خانوار، بعد خانوار و میزان درآمد بودند(05/0>p). نتیجه‌گیری: با توجه به درصد بالای نا اَمنی غذایی در زنان مبتلا به سندروم متابولیک، احتمالاً کاهش ناامنی غذایی با کاهش سندروم متابولیک مرتبط می‌باشد، لذا ضروری است به کاهش ناامنی غذایی در جامعه به ویژه زنان توجه ویژه شود. واژه‌های کلیدی: ناامنی غذایی، سندروم متابولیک، زنان